การโกหก

เรื่องของการโกหก.เป็นเรื่องที่สุดแล้วแต่คนจะมอง
คนบางคนสามารถปล่อยให้ "คนรัก"
พูดโกหกกับตัวเองได้ เรื่อย เรื่อย


ถ้าจับโกหก.ได้ก็เพียงแค่ "โกรธ" ไม่นานก็หาย
หลังจากนั้นก็ไม่คิด ติดใจอะไร
เพราะมองว่าการโกหก.นั้นเป็นแค่ "เรื่องเล็กน้อย"


ในขณะที่คนบางคน...
มองว่าการโกหก.เป็น "เรื่องที่เลวร้ายมาก"
ถ้ารู้เมื่อไหร่ว่าตัวเองถูก "คนรัก" โกหก.


ก็จะรู้สึกรับไม่ได้ ถึงแม้จะยอมให้ "อภัย"
แต่จะไม่ยอมให้โอกาสเขาได้ โกหก.อีก
และเมื่อถูก โกหก.หนึ่งครั้ง
ต่อไปก็จะไม่เชื่อใจ "คนรัก" อีกต่อไปแล้ว



สิ่งหนึ่งที่สังเกตได้.คือคนประเภทหลัง
มักจะได้คบหากับ.คนที่ดีและมี.ความจริงใจมากกว่า
เพราะเมื่อเจอคนชอบโกหก.ก็ "ตัดทิ้ง" ออกไปหมด


ไม่เสี่ยงคบไว้ให้ "ตัวเอง" ต้องเจ็บภายหลัง
แต่คนประเภทแรก.ที่มองว่าการโกหก.เป็นเรื่องเล็กนั้น
มักต้อง"เจ็บปวด เสียใจ"และเสีย"ความรู้สึก"อยู่เสมอ


เพราะ"ความรัก ความไว้ใจ"และโอกาสมากมาย
เหลือเฟือที่มีให้กับคนรักจอมโกหก.หลอกลวงนั่นเอง
ส่วนตัวเรานั้นจะเลือกมองอย่างไหน


ก็สุดแท้แต่ความต้องการของ "ตัวเราเอง"
แต่อย่างหนึ่งที่ควรจำใส่ใจ เอาไว้ก็คือ...

**.ตัวเราเองจะไม่มีวันโกหกใคร.**
**.ถ้าหากว่าเรารักเขา จริง จริง.**
**.ดังนั้นคนที่พร่ำพูดว่ารักเรา.**
**.ก็ควรที่จะปฎิบัติตัว.**
**.เหมือนกับเราเช่นกัน.**

หากเขามีความจำเป็นที่ต้องโกหก.เราครั้งสองครั้ง
ก็ยังพอให้อภัยได้
แต่หากว่าเริ่มจะบ่อยครั้ง เกินไป

เราคงต้องกลับมาคิด ดูใหม่
ว่านี่หรือ.คือคนที่บอก"ว่ารักและจริงใจ"กับเรานักหนา
ใช่ จริง จริง หรือ ? .....


"เหตุผลของการโกหกนั้นมีอยู่ข้อเดียว
"คือความ * ไม่จริงใจ *
"และไม่ว่าเขาจะอ้างเหตุผล*ข้อไหน*
"ก็ให้รู้ไว้ว่า * มันไม่จริงใจทั้งนั้น *