เริ่มปรากฏเด่นชัดในดินแดนที่มีชื่อว่า ปอมเมอราเนี่ยน ในประเทศเยอรมันและทางตอนเหนือของยุโรปซึ่งอยู่ติดกับทะเลสาบบอลติก นิยมเลี้ยงปอมเมอราเนี่ยนไว้เพื่อคอยเฝ้าและต้อนฝูงแกะ
ความนิยมปอมเมอราเนี่ยนเริ่มเข้ามาในประเทศอังกฤษเมื่อปี พศ. 2343 โดยได้รับพระเมตตาจากพระนางเจ้าวิคตอเรียที่ทรงรับเลี้ยงไว้
ผู้เชี่ยวชาญในยุคนั้นต่างทุ่มเทความสามารถในการผสมให้ได้พันธุ์สุนัขที่มีขนาดเล็กลงจนเหลือ 3 ปอนด์ และยุคหลังพัฒนาจนมีนำหนักอยู่ในช่วงระหว่าง 4-5 ปอนด์
มาตรฐานพันธุ์
ลักษณะทั่วไป กระชับได้สัดส่วนที่เหมาะสม โครงสร้างของลำตัวสั้น มองด้านข้างเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส นิสัยร่าเริง อยากรู้อยากเห็น กล้าหาญ มีความมั่นใจในตัวเอง แววตาและสีหน้าแสดงความฉลาดและหลักแหลม
ส่วนหัว ได้สัดส่วน ปากเป็นรูปลิ่มแต่ปลายจมูกไม่ถึงกับยื่นแหลมเหมือนยอดโดม หน้าคล้ายสุนัขจิ้งจอก ช่วงต่อระหว่างจมูกกับศีรษะควรมีมุม STOPแลเห็นเด่นชัด
ฟัน ควรขบกันได้แนบสนิทเหมือกรรไกร เมื่อมีอายุเกินกว่า 3 ปี โดยมากฟันจะหลุดร่วงไป
ตา สดใสสร่าเริง สีเข้ม ขนาดไม่ใหญ่หรือเล็กจนเกินไป มีรูปร่างคล้ายผลอัลมอนด์ ตาทั่ง 2 ข้างไม่ควรอยู่ห่างหรือชิดกันมากจนเกินไป
หู มีขนาดเล็ก ใบหูต้องตั่งชันทั้ง 2 ข้าง อยู่บนส่วนสูงสุดของกะโหลกศีรษะ
คอและไหล่ คอควรสั่น เยื้องไปทางกด้านหลังของหัวไหล่เล็กน้อย เพื่อช่วยให้คอสุนัขเชิดสูงอยู่ตลอดเวลา ลักษณะเช่นนี้เป็นเอกลักษณ์พิเศษเฉพาะของปอมเมอราเนี่ยน
ลำตัว แผ่นหลังต้องสั้นกระชับ เส้นหลังตรงเป็นแนวรสาบขนานกับพื้น ลำตัวแลดูกลมกลืน อกควรลึก
ขา ขาคู่หน้าต้องตั้งตรงและขนานกัน ข้อเท้าต้องไม่แบะหรือถ่างออกจากกัน การยืนที่ดีควรยืนอยู่บนนิ้วเท้า ลักษณะการยืนดูแล้วมั่นคง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น